Victor Le Noble & Stijn van Woerkom

Alleen het naambordje van ‘BURO NOW’ verraadt dat achter de smalle magazijndeur een ontwerpstudio huist. De onopvallende entree leidt via een smalle gang naar een grote industriële ruimte, opgedeeld in de verschillende ruimtes, kamers en werkplaatsen van BURO NOW; met ook ruimte voor andere ontwerpers. Aan de lange tafel in de gezamenlijke eet- en vergaderruimte schenken Victor en Stijn koffie. Als even later de prototypes van hun Biscuit-stoelen (een lounger en een eetkamerstoel) worden afgeleverd, zijn de mannen even afgeleid. Stijn had ze al gezien, Victor nog niet. Hij loopt er omheen, bekijkt ze van alle kanten, zit er even op en voelt aan de lasnaad, de ronding van de bekleding en de kleine kier aan de zijkanten. Er ontstaat een korte discussie over de stoffering van het ronde rugdeel gedeelte van de stoel. Moet die de ronding van de zitting volgen of juist niet? En de schuinte van de rug, is die goed, de plaatsing van de poten? Stijn knikt, Victor wijst en prikt. “Op die punten moeten we nog feedback geven.” Besluiten de mannen hun doelgerichte en staccato overleg.

Samenwerken

Ze kennen elkaar van het koffieapparaat, in de gezamenlijke ruimte van het gebouw aan het Amsterdamse Damrak waar ze ooit allebei werkruimte huurden. Stijn van Woerkom, afgestudeerd ontwerper aan de Design Academy Eindhoven, ontwierp met zijn eigen bureau Goodspace interieurs voor winkels, horeca en woonhuizen. Victor le Noble, afgestudeerd als industrieel ontwerper aan de TU Delft, maakte naam met ontwerpersplatform Tuttobene en zijn eigen label New Duivendrecht. Het klikte tussen conceptdenker Stijn en pragmaticus Victor. Zo’n tien jaar geleden begon de samenwerking toen ze een tijdlang co-creëerden aan een veelomvattende ontwerpopdracht voor Unilever, waarvoor Stijn de hulp inriep van Victor. Stijn: “We gaan heel goed samen door een deur en kunnen lezen en schrijven met elkaar.”

Vorig voorjaar zaten ze allebei op een kantelpunt in hun loopbaan. Dus toen ze elkaar weer eens tegen het lijf liepen, was de zaak snel beklonken. Stijn: “Mijn compagnon bij Goodspace had besloten het over een andere boeg te gooien. Ik was op zoek naar een nieuwe partner, ik werk graag samen.” Victor was ondertussen ook toe aan een nieuwe uitdaging, in zijn werk voor Tuttobene en New Duivendrecht was hij naar eigen smaak te veel aan het managen. “Creatief voelde ik mezelf niet meer uitgedaagd. Ik wilde weer dingen maken.”

Van A tot Z

Sinds de zomer van 2019 is ontwerpbureau BURO NOW, met een studio in Amsterdam-Noord een feit. Victor: “BURO NOW staat voor een even eigentijdse als tijdloze ontwerpstijl.” Stijn: “We geven het ‘nu’ vorm, maar wel op zo’n manier dat het over een paar jaar ook nog actueel is. Sommige ontwerpers herken je direct aan hun handschrift. Dat is bij ons niet zo. We laten ons leiden door de context van de opdracht. En daarbij geldt dat we het liefst meedenken over het hele concept.

Alleen maar aan het einde van de rit instappen is niet zo aan ons besteed.” Hij geeft een voorbeeld van een project waarin ze van scratch af aan betrokken waren, en alles ontwierpen tot aan de haardracht van de serveersters. “Club Hugh, onderdeel van Hilton, ademt een en al ‘Rotterdam’, het is de combinatie van het stoere van een helikopterplatform maar ook de bling van een gouden toiletunit die we erin plaatsten. Noem het eclectisch, een dynamisch concept waarin de hele dag veel gebeurt. Als de zon zakt, verdwijnen de tafels en maakt de dj zijn entree.” Stijn en Victor tekenden voor het totale concept, van naam en branding tot aan meubels. “We schreven zelfs voor dat de dames in de bediening overdag op gympen lopen met hun haar in een staart. Voor de avond maken ze zich op: lipstick, haar los en hakken aan. Al die details máken het ontwerp.’

'Eigenwijs stoeltje'

Hoewel ze inmiddels overlopen van de opdrachten - een kantoor, een nieuw horeca-concept, een stoel voor een project rond zogenoemde ‘non-ordinary states of consciousness’, kwam daar ook de nieuwe stoelencollectie bij. “We raakten in gesprek met Satelliet en besloten hen onze Biscuit voor te stellen. Dat ontwerp was een vingeroefening uit de tijd dat we voor Unilever werkten. Uiteindelijk was het te bewerkelijk om de stoelen onder eigen label uit te brengen”, vertelt Victor. “Maar het blijft zo’n leuke stoel. Dat vonden ze bij Satelliet ook toen we met het prototype binnen stapten.”

Uitgangspunt voor de stoel was een herkenbare en sterke vorm, met een referentie naar de gebogen houtstoelen van Thonet. De twee kozen voor zwarte metalen buizen, die niet alleen zorgen voor strak ‘viltstiftachtig’ silhouet, maar ook voor stevigheid. Stijn: “Deze stoelen zitten zo sterk in elkaar, die kunnen niet kapot. Dat maakt ze duurzaam én heel geschikt voor de horeca. Ze stralen eenvoud uit, een kraakhelder ontwerp dat helemaal op zichzelf staat. Daar houden wij van.” De naam? Die komt van dat lekkere, zachte, ronde in de vorm van de zitting en rug. “Daar wil je toch zo een hapje uit nemen?”, stelt Victor. “Het is een eigenwijs stoeltje, cartoonesk.” Stijn vult aan: “Een beetje Mickey Mouse ook wel. We zijn niet van de grapjes in ontwerpen, maar niet vies van humor.”

Positief

Sinds het eerste contact met Satelliet vorig najaar zat de vaart er gelijk goed in. Op verzoek ontwierpen Victor en Stijn een eetkamerversie van de Biscuit naast de loungestoel en de barkruk. Eind februari had Satelliet het eerste prototype klaar. En nu zijn ze bezig de laatste puntjes op de i te zetten. Als de Biscuit-serie in de smaak valt, is het niet ondenkbaar dat de collectie uitbreiding krijgt van nog meer meubels. De mannen van BURO NOW zien de stoelen al staan, ook in hun eigen projecten als dat zo uitkomt. “Uitgevoerd in uni zouden ze mooi staan in een chique restaurant. Maar met die ronde en matte vorm steken ze ook prachtig af in een rauw en industrieel interieur”, stelt Victor. Want als je dan iets zou kunnen zeggen over hun ontwerpstijl, is dat ze bij BURO NOW graag spelen met contrast. Stijn: “We halen altijd het maximale uit de mogelijkheden, willen graag dat het gaat knallen. Stoer en robuust, dat is het meestal wel.”