Wouter Bolsius over het Adam Smith Building
Wanneer je binnenloopt in het Adam Smith Building, wordt je aandacht direct naar het met daglicht overgoten atrium getrokken. Met iedere stap die je dichterbij zet, lijkt het verder de hoogte in te gaan. In dit lichte en open gedeelte van de ruimte staan uitnodigende banken, fauteuils en luxe stoelen waar een handjevol mensen zit te werken of in gesprek is. Het voelt verwelkomend. Wanneer ik verder kijk, zie ik aan de achterzijde het restaurantgedeelte liggen. Daar kom ik Wouter Bolsius tegen; die op dat moment nog even telefonisch in gesprek is. Dat geeft de mogelijkheid om de ruimte wat verder te verkennen. Na een kort rondje schud ik hem de hand en nemen we plaats op een grote lange bank aan de achterzijde van het restaurant. “Dit is wel het beste plekje”, verklapt hij.
Een moeilijk begin
Het is nu zo’n elf jaar geleden dat Wouter Bolsius en zijn partner Onno van Welzen hun bureau CONTEXTUREARCHITECTS begonnen. Een stap waar ze op dat moment beide aan toe waren, maar die uiteindelijk nog behoorlijk spannend bleek. Bolsius legt uit: “We gingen voor onszelf aan de slag op het slechtste moment wat je je maar kon bedenken, namelijk december 2008, niet wetende dat de crisis officieel was begonnen. In het begin hadden we nog wel opdrachten, maar dit werd snel minder.”
Toch wisten ze aan de crisis te ontsnappen. “Vanuit onze vorige baan hadden wij contact met een van de grootste woningbouw ontwikkelaars ter wereld in China en die belde dat hij weer met ons wilde werken. Hierdoor hadden we uiteindelijk veel werk in China en daar zijn we de crisis mee doorgekomen. Dat heeft er overigens ook toe geleid dat we naast ons kantoor in Amsterdam, nog twee kantoren daar hebben”, aldus Bolsius.
Over het project Adam Smith Building
Adam Smith Building is een groot kantoorpand in het Rieker Business Park in Amsterdam dat verschillende bedrijven - van grown-ups tot corporates - huisvest. Dat vraagt om een specifiek aanbod qua inrichting volgens Bolsius en is dan ook niet het eerste project wat CONTEXTUREARCHITECTS voor deze opdrachtgever heeft gedaan. “Deze partij heeft een grote portefeuille aan kantoren hier in Nederland waar wij als partner vaak bij betrokken worden om ze te transformeren of te upgraden”, zegt Bolsius.
Het Adam Smith Building-traject loopt ondertussen al zo’n twee jaar. Niet gek volgens Bolsius als je bedenkt dat er constant nieuwe aanvragen bijkomen, want niet alleen het bedrijfsrestaurant heeft een complete transformatie ondergaan, ook de entree, het atrium, de parkeergarage, het parkeerdek en verschillende verdiepingen in het kantoorpand zijn onder handen genomen. “De opdracht is eigenlijk van klein naar steeds groter gegaan. Het begon tamelijk beperkt met het restaurant, maar vaak wordt dan toch nog aan je gevraagd wat jíj denkt dat verbeterd kan worden, en dan kan het snel gaan”, zegt Bolsius lachend. Het meest opvallende is toch wel de benedenverdieping die ze helemaal hebben opengebroken. “Het mooie is dat je nu binnenkomt en meteen door de ruimte heen kijkt. Daarnaast ligt het restaurant nu op een mooie plek. Je had eens moeten zien hoe het eerst was."
De tekst gaat verder onder de foto
Van bedrijfsrestaurant naar bistro
Het belangrijkste was volgens Bolsius het on-kantoren van de openbare ruimte en het creëren van zo’n 450 zitplaatsen. Dit alles zonder dat het massaal aan zou voelen, maar ook zonder de transparantie van de ruimte te verliezen. Een hele uitdaging dus. Door de ruimte te differentiëren creëerden ze acht verschillende zones die allemaal in elkaar overlopen maar er toch anders uitzien door een variëteit aan meubilair en materialen. “En dit moet in zijn geheel kloppen, als het niet klopt merk je dat meteen. Als mensen tafels en stoelen gaan verzetten, heb je echt iets verkeerd gedaan. En wat dacht je van de materialen; deze moeten goed en mooi zijn, daar valt of staat een interieur mee”, stelt Bolsius.
Hij gaat verder: “Met veel geduld en hulp vanuit Satelliet Meubelen kozen we uiteindelijk voor een combinatie van strakke, functionele stoelen en luxere varianten, een lange bank die langs de gehele achter- en zijwand loopt, mooie stoffen en houten tafels waardoor je veel meer het bistro idee krijgt in plaats van een bedrijfsrestaurant. Dat was namelijk het uitgangspunt; dat het intimiteit uitstraalt en je het gevoel krijgt dat je je helemaal niet meer in een kantoor bevindt. Waarom zou het niet de allure kunnen hebben van een restaurant? Commercieel gezien is het natuurlijk ook heel slim, want zeg zou zelf, waar ga je liever lunchen?”
De tekst gaat verder onder de foto
Beter, groter en mooier
Nieuwe lay-outs voor een aantal verdiepingen waren ook echt nodig volgens Bolsius. “De indeling van het pand kwam nog uit de kantorencrisis; wat veel leegstand, flexplekken of zo klein mogelijke kantoren betekende. Dat is over nu, dus het mag weer beter, groter en mooier; en dat zie je nu gebeuren.”
Al vanaf het moment dat bedrijven interesse toonden in een bedrijfsruimte binnen het gebouw, waren van Welzen en Bolsius betrokken. “De opdrachtgever moet met een aanbod komen bij geïnteresseerde partijen en doet dat het liefst door iets van de mogelijkheden te kunnen laten zien. Dus wij maken indelingstekeningen en eventueel ook renders en filmpjes om hier inzicht in te geven. Geen abstracte tekeningen maar gedetailleerde uitwerkingen. Het visueel maken werkt gewoon. Pas dan kunnen veel mensen het echt zien. We merken nu ook dat de ene transformatie weer leidt tot een andere, dat is leuk om te zien. Het is natuurlijk gewoon een bepaalde vorm van marketing.”
De tekst gaat verder onder de foto
Onvermoeibaar
De ervaring die ze in China op gedaan hebben, heeft zeker invloed gehad op hun manier van denken en werken, denkt Bolsius. “Daar in China zeggen ze nooit dat iets niet kan, ze gaan het altijd eerst proberen. Ik denk dat wij dat ook wel hebben overgenomen. Het is belangrijk om een duidelijk concept te hebben en proberen dat overeind te houden door je opdrachtgever erin mee te nemen, maar wij zullen nooit weglopen omdat we onze zin niet krijgen, zo zijn wij gewoon niet. In China komen ze ook nooit met maar één voorstel. Als je dat doet vragen ze al snel wat je nog meer hebt. Die gedachte heeft ons ook tamelijk onvermoeibaar gemaakt in het aandragen van meerdere opties en mogelijkheden. Je wil niet weten hoeveel begane gronden we van dit gebouw getekend hebben. Maar dat maakt dus ook dat de opdrachtgever graag met ons werkt. Ik bedoel, dit is toch geen kantoorruimte meer?”, sluit Bolsius af.