Designer Diederik Schneemann: "Ik wilde succes in Milaan en ging all in"
Diederik Schneemann (1979) studeerde af aan de kunstacademie AKI ArtEZ in Enschede. Een baan bij het prestigieuze interieurontwerpbureau Studio Linse in Amsterdam leek een gouden kans. Maar dat viel tegen. ‘Ik kwam totaal niet uit de verf, en voelde me er doodongelukkig. De hele dag achter de computer met mijn dyslexie en dyscalculie? Ik kreeg mijn werk steevast met rode strepen terug.’ Hij had vrijheid nodig, besefte hij zich, om zijn eigen ideeën te kunnen ontwikkelen. Zijn baan zegde hij op om ruimte te vinden, een moedige stap. Een creatief idee verschafte hem vervolgens de financiële vrijheid om zijn inspiratie te volgen. Samen met zijn vrouw Dorona Alberit, werkzaam als zangeres van Gare du Nord, kocht hij een huis in Rotterdam: groot genoeg om er niet alleen te wonen maar ook een Bed & Bike te openen. Dat biedt het paar een basis voor hun vrije werk.
A Flip Flop Story
Schneemann had met zijn studio onder eigen naam al snel succes met zijn eerste project: ‘a Flip Flop Story’, waarin hij in Afrika aangespoelde slippers upcyclet tot vazen en objecten. Schneemann wilde er per se mee naar Milaan, het internationale designmekka. Dat lukte en zijn installatie gooide hoge ogen en leverde honderden publicaties op. ‘Maar verkopen, ho maar.’ Het kleurrijke werk paste niet in de tijdsgeest. Toeval zorgde jaren later ervoor dat zijn Flip Flop-krukje in de collectie van Polspotten belandde. ‘Voor ik het wist, was ik alleen maar bezig met het ontwerpen van producten. Dat wilde ik juist niet meer.’ Om écht naam te maken, wilde hij nog een keer die klapper maken in Milaan, vertelt Schneemann. ‘Maar niet weer zo’n risico lopen. Hij bedacht een list. ‘Ik wist dat Rossana Orlandi, dé beroemde curator, altijd naar Dutch Design Week Eindhoven komt om werk te selecteren voor haar galerie. Ik boekte strategisch een locatie waar ze zeker langs zou komen en installeerde me er met al mijn werken. Zo gezegd, zo gedaan, en inderdaad - Orlandi ‘herself’ passeerde Schneemann, stond even stil en oordeelde met Italiaanse tongval: “I like”. ‘Ze gaf me haar kaartje en dat was het. Wat nu?’
Bluffen
Of ik meer werk had, was de vraag maanden later via email, voor haar show tijdens de Milaan Design Week. ‘Om snelheid te maken, besloot ik te bluffen. Ik legde mijn ontwerpen - de Klok van luciferdoosjes, een smurfen-mingvaas - plat op de grond, deed alsof het al kant-en-klare objecten waren. Ze hapte toe, tot mijn schrik was haar antwoord: “I want it al”. Schneemann rook zijn kans en besloot ‘all in’ te gaan. Hij reed het land door op zoek naar verzamelingen luciferdoosje, smurfen en andere curiositeiten en werkte nachtenlang aan de collectie die Orlandi had besteld. Hij deed het niet voor niets. Zijn presentatie in Milaan was een klapper, en inmiddels verkopen galerieën wereldwijd zijn werk. ‘Nu kan ik doen wat ik het liefste doe: een idee omarmen, me erin verliezen en het uitwerken tot een object. Of het kunst is of design? Dat maakt mij niet uit. Soms is het functioneel, soms vooral mooi, maar altijd ontstaan uit mijn creatieve vrijheid, mijn idee.
Wil je meer van dit soort artikelen automatisch in je mailbox ontvangen? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief.
