Herhuisvesting geeft Hogeschool Utrecht kwaliteitsimpuls
Je zal het maar moeten doen: 35.000 studenten herhuisvesten terwijl hun onderwijs gewoon doorgang moet vinden. Toch besloot Hogeschool Utrecht deze monsterklus, er moest onder andere 65.000 vierkante meter aan tijdelijk ruimte worden gebouwd, op te pakken. ‘Het was ook echt noodzakelijk. De bezettingsgraad van ons onroerend goed was ontzettend slecht. Met het oog op kostenbeheersing én duurzaamheid was die situatie niet houdbaar. We stookten als het ware voor de mussen. Vandaar dat we hebben besloten ons onroerend goed met 30 procent te reduceren’, verteld De Kruijf.
Dat was en is een forse ambitie, waar begin je dan?
‘Een goed beginpunt, is het eindpunt. Je moet weten waar je naar toe gaat. In 2010 zijn we begonnen met het maken van plannen en in 2013 zijn we gestart met de uitvoering ervan. Dat hebben we natuurlijk in een groot team gedaan. En naast de bedrijfsmatige onderbouwing hebben we op basis van de inhoud de contouren van onze herhuisvesting vormgegeven.’
Wat moeten we ons voorstellen bij die contouren?
‘Dat we aan de gebruikers hebben gevraagd waar behoefte aan was. Voorheen werd er alleen frontaal les gegeven. Dat is niet meer van deze tijd, dat vraagt dus ook wat anders van het gebouw. Verder wilden we dat diversiteit van de opleidingen ruimte zou krijgen. Bovendien wilden we veel meer onderlinge ontmoetingen faciliteren. Ook dat vraagt een andere inrichting. En dan met name van de ontmoetingsplekken.’
De tekst gaat verder onder de foto
En hoe zien we dat terug?
‘Zo hebben we bijvoorbeeld op de locatie Padualaan 101 een foodcourt ingericht. Dat biedt ruimte voor ontmoeting en er kan tegelijkertijd bijvoorbeeld een hamburger worden gegeten. Maar ook voor de inrichting maak je dan andere keuzes. Nu het af is merken we dat die kwaliteitsimpuls die daarop is geleverd door iedereen wordt gewaardeerd. Niemand zou meer terug willen naar de vorige situatie.’
Zijn er nog verbeterpunten?
‘Ja, de gebruikers zelf moeten zich nog een beetje aanpassen. Het mag wel wat flexibeler zodat de piekbelasting meer wordt verdeeld. Soms is het in de openbare ruimte nog wat te druk en dan komt ook de hygiëne onder druk te staan. Maar dat is slechts een kwestie van tijd en gewenning.’
